Alex, ABN Amro, ING, Labouchère en andere banken maken de laatste tijd flink reclame voor hun private banking- of vermogensbeheeractiviteiten. Maar hoeveel levert het eigenlijk op om je geld door de bank te laten beheren? Financieel planner en Z24-columnist Paul van der Kwast rekent het uit.

Het bankieren voor rijke mensen is een lucratieve zaak – althans voor de banken. Ze hoeven er geen schaars kapitaal voor te reserveren en de meeste klanten zijn honkvast.

Daarom hebben veel banken het minimumvermogen voor een toelating tot het ‘exclusieve’ vermogensbeheer de laatste tijd verlaagd van een kwart of een half miljoen als minimumkapitaal tot een ton of zelfs nog minder.

De marketeers van de banken doen hun best om een sfeer te creëren waarbij het lijkt of je private banker een vriend is die exclusief jouw geld belegt. ‘Uw vermogen verdient speciale aandacht’, schrijft de Rabobank Private Banking. De impliciete boodschap is dat die extra aandacht leidt tot een hoger rendement. Rendeert ‘exclusief beheerd’ vermogen inderdaad beter dan een ordinair beleggingsfonds?

Hoge kosten

Op de uitstekende site Beleggingsmatch staan de kosten van de meeste grotere vermogensbeheerders. De zichtbare, maar ook de verborgen kosten. De totale kosten van een vermogensbeheerder belopen al gauw meer dan 2 procent.

Als klant met een vermogen van 250.000 euro met een ‘neutraal’ profiel (met een 50:50-verdeling tussen aandelen en obligaties) is ABN Amro het duurst. Je betaalt zo’n 3,0 procent aan kosten voordat je zelf rendement gaat maken. Tel daarbij de vermogensbelasting van 1,2 procent op en de eerste 4 procent rendement die je maakt verdwijnt in de zakken van de staatsbank en van de fiscus (ook van de staat).

Nu kost beleggen altijd geld, en aan de vermogensrendementsheffing valt niet te ontkomen. En hoge kosten zijn geen probleem als het rendement die hoge kosten maar ruimschoots compenseert.

Rendement vermogensbeheer

Beleggingsmatch geeft ook een overzicht van het rendement van de vermogensbeheerders. Ik heb de resultaten voor klanten met een neutraal profiel vergeleken met het rendement van enkele Nederlandse mixfondsen met eveneens een neutraal profiel. De site van Morningstar, een onderzoeksbureau van beleggingsfondsen, is daarvoor de beste bron.

SNS Optimaal Oranje is zo’n neutraal mixfonds. Ook bij dit fonds maak je natuurlijk kosten. Voor het beheer betaal je 0,55 procent en met nog hooguit 0,1 procent aan kosten voor een goedkope broker kom je op 0,65 procent aan jaarlijkse kosten.

In 2012 behaalde het fonds na aftrek van de beheerkosten een rendement van 13,8 procent. Wie het vermogensbeheer had uitbesteed aan ABN Amro had met een vergelijkbaar profiel (neutraal) na aftrek van 3,0 procent aan kosten een rendement van maar 8,3 procent behaald.

Bij Van Lanschot was dat 2,7 procent aan kosten en een rendement van 9,4 procent. ING Private Banking deed het met nog iets lagere kosten een stuk beter, maar bleef toch achter bij het SNS Mixfonds.

Alleen het vermogensbeheer van internetbank Alex deed het, met nog veel lagere kosten, beter dan het mixfonds van SNS.

Investeren in mixfondsen lucratiever

Nu kun je bij dit soort vergelijkingen natuurlijk altijd selectief gaan winkelen, maar SNS is geen uitzondering: andere ‘neutrale’ mixfondsen, zoals het Aegon Mixfonds, het ING Mixfonds en het ASN Mixfonds, deden het eveneens beter dan de meeste vermogensbeheerders. En hetzelfde geldt voor andere jaren.

Helaas heeft Beleggingsmatch nog niet alle cijfers over 2013, maar voor zover die er wel zijn, deed het SNS-fonds het ook in 2013 beter dan de vermogensbeheerders. En van 2008 tot en met 2011 deed van de onderzochte vermogensbeheerders alleen Alex het beter dan SNS Optimaal Oranje. De grootbanken en Van Lanschot bleven over een reeks van jaren gemiddeld een procentpunt per jaar achter bij het SNS-fonds.

Er zijn ongetwijfeld klanten die flink willen betalen voor het gevoel gepamperd te worden door een private bank, al levert het onder de streep minder op dan een plat mixfonds. Als zij daar blij van worden, is daar niets mis mee. Als ze maar beseffen dat het vooral het fijne gevoel is waar je extra voor betaalt, niet het hoge rendement. Wie voor het hoogste rendement gaat, kan beter voor twee tientjes het zeer informatieve ‘Beleggen voor dummies’ kopen en daarmee zelf aan de slag gaan.

Paul van der Kwast is econoom en financieel planner. Hij schrijft voor Z24.nl tweewekelijks een column over financiële zaken.

Lees ook

Vermogensbeheer: vergelijkingssite zet kosten naast elkaar

Patrick Beijersbergen: banken geen steek veranderd

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl